Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
selam ünal abim....ömrün uzun olsun.sağlık sıhhat içinde yaşa... bir şehrin bize verdiği bağlılık öyküsünü güzel anlatmışsınız....kutlarım.
Yürek ve kalem sesiniz daim, ilhamımız bol olsun Muhterem
İstanbul'un asaleti,İstanbul İstanbulluğundan hiçbirşey kaybetmeyecek,yeterki layık insanlar artsın...
Yüreğinize sağlık efendim.Saygılarımla
Az mı zar attık kaderle karşı karşıya,
Diz çöküp gecenin nemli kaldırımlarına
Ve kaç kez yek düştü o vicdansız kemik
İnadına...
Duygu yüklü şiirinizi
begeni ile okudum
İstanbul kabuk değiştiriyor, renk değiştiriyor ama özellikle İstanbullular için İstanbul olma özelliğini asla kaybetmiyor...
Şiiriniz gerek sizin için kişisel ve gerekse İstanbul'u bilen her İstanbulsever için hüzünlü ama güzel bir nostalji tadındaydı.
Kaleminize sağlık sayın Ünal Beşkese...
yenilmeyi öğrendik yenilmenin erdemini
yenilmekle,bitmedik,küçülmedik,büyüdük.
ve sevdik biz bu şehrin sokaklarını
kaybolmadık karanlıklarda, yürüdük,hep yürüdük.
gün geldi,depreşti ciğerlerimize sinen o kokular
biz o kokularla büyüdükçe büyüdük
ünal bey emeğinize yüreğinize sağlık tam puan
saygılar
Bir zamanlar eski İstanbul'da çok yüksek seviyede bir kültürle yetişen ve yaşayan insanlar vardı Bu insanlar hem aldıkları eğitimle hem de bu kültürü yaşayışlarıyla sergileyen 'İstanbullular' olarak tanınır, bilinirdi 'İstanbullu' tabiriyle sadece köken olarak üç kuşak İstanbul'da doğmuş olmak değil; aynı zamanda ilme, sohbete, musikiye vakıf zevk sahibi model insanlar anlaşılırdı Bu insanlar İstanbul'u maddi manevi anlayan, Klasik sanatlarla aşkın düzeyde ilgilenen, sohbet meclislerine katılan, şiire, edebiyata, musikiye yoğun ilgi duyan insanlar olarak bilinirdi yerli İstanbullu kalmadı hocam kalsada çok az kaldı İstanbul denilince korkulan bir şehir geliyor akla ve ben çok kızıyorum böyle düşünenlere İstanbul anlatılmaz ancak yaşanır diyorum diyorum da sizin bu şiiriniz için demiyorum ama Muhteşem sokaklarında gezdirdiniz ya Şehr-i İstanbul'u bize sonsuz var olun hocam saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 17 tane yorum bulunmakta