Bir hercai menekşeye benzetirdim mahzun yüzünü,
En güzel hayâllerime, hep o yosun rengi gözlerinde dalardım.
Gülerken, beyaz kiraz çiçekleri açardı yüzünde,
Öpülürken, pembe elma baharları.
Ben, goncayı dudaklarında, gülü sinende kokladım
Ve sevginin sıcaklığını, o minik ellerinde duydum hep,
Bir gül bahçesiydi sevdan,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
