Bir tül perde dokudum gözlerime, kızıl saçlarından,
Gülüşlerini topladım hep, umut ağaçlarından.
Hani, yalanlar vardır, inanmak hoşumuza gider,
Kaç kez, kimlere anlatılmış masallar dinledim gözlerinden
O masallarda, zümrütlerle akiklerle bezenmiş ağaçlar vardı.
Ve aralarında, renk renk sevgi çiçekleri açardı.
Gözümdeki o kızıl tül düşünce gördüm ki,
Gerçekte hepsi, kupkuru ağaçlardı.
Sevgiden bir can suyu ile besledim o kuru dalları,
Elâ sürgünler fışkırdı,
Gözlerini topladım, umut meyvaları topladım o kuru dallardan,
Sonra, umut ve gözlerinle dolu yüreğimle,
Fakat, yine sensiz ve yine sevgisiz geçtim
Kahreden yollardan.
Sonra yine tül perdeler dokudum gözlerime, kızıl saçlarından,
Ve gülüşlerini topladım, bakışlarını topladım
Uçurum yamaçlarından...
Kayıt Tarihi : 26.5.2012 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimden: Düş Yorgunu (Bayan, 50) Kime: old Tarih: 28.05.2012 10:32 (GMT +2:00) Harikasınız.... Siz çok manalı yazıyorsunuz, okyanuslar gibi derin ve dipsiz sözleriniz. Saygılar değerli Üstadım __________________________________________________
Özel bir öykü ...Hem durum hem de kesit öyküsü;iç içe;birlikte...
Sanki Sayın BEŞKESE anlatıyor ben dinliyorum.Doğrudan kurulan bir hattan geçen duyguları ...
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
10 puan** selamlar.
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (13)