Yanaklarına kızıl geceler gibi dökülen saçlar
Altında eylül mehtabı gibi bir yüz,
-Ki o gecelerde biz ne düşler görmüşüz-
Ancak, 'aşk' olabilir elâ gözlerindeki gizemin adı,
Ve hiç bir masal meyvasında yok, bilirim
Kor dudaklarının tadı...
Yaktığın yüreğimi serinleten gülüşün kar aklığında
Ve beni günaha davet eden
O bembeyaz ten
Bir pınar berraklığında...
Bağrında misk gibi kokan bir gül bahçesi
İçinde iri güller ve pembe tomurcuklar;
Hem hayat verecekler, hem can alacaklar..
O nârin parmaklarıyla dantel zerafetinde eller,
Her dokunuşu; kucak kucak papatyalar, karanfiller, güller...
Sen! Her hücresinden aşk fışkıran şahane kadın!
Soluklarımda hep kokun, damağımda hep tadın,
Bilmem, kulağıma ne fısıldadın,
Yoksa, 'Sevdâ' mıydı adın? ..
(2003)
Ünal BeşkeseKayıt Tarihi : 27.2.2008 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Size bir ışık tutulduğunda, sadece o noktaya bakmayınız, gözünüz kamaşır,gerçekleri göremezsiniz. Ona arkanızı dönüp gitmeyin de. Gölgeniz çok uzar, büyür o zaman. Bir an, kendinizin de büyüdüğünüz sanırsınız, aldanırsınız. En iyisi, kendi ışığınız olmaktır. Çünki o zaman gölgeniz düşmez yere ve kimse, gölgenizi bile çiğneyemez
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!