Şehrin üstüne kara bir kâbus gibi inince gece
Meşum bir musikiyle ıslık çalan bir rüzgâr
Sokakların sahibi gibi gezer keyfince...
Sonra, o rüzgâr da sıkılıp yalnızlıktan, çeker, gider,
Sokak lambalarının loş ve titrek ışıkları kalır sadece
Evlerin ışıkları birer birer sönünce...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
