Şehrin üstüne kara bir kâbus gibi inince gece
Meşum bir musikiyle ıslık çalan bir rüzgâr
Sokakların sahibi gibi gezer keyfince...
Sonra, o rüzgâr da sıkılıp yalnızlıktan, çeker, gider,
Sokak lambalarının loş ve titrek ışıkları kalır sadece
Evlerin ışıkları birer birer sönünce...
Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Devamını Oku
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
