Gel, naz etme, gel güzelim, gez gönlümün bahçesinde,
Salın, seher yelleriyle sallanan güller gibi;
Gönül senin, bahçe senin, sana âşık can senin.
Gün ışığı tutuşurken saçlarında, kıpkızıl
Şebnemlerle ıslansın, gül yaprağı dudaklar,
Sevdam senin, hasret senin, feryad-ı figân senin...
İçten bir tebessümle bakışın bana yeter
Yüreğimi sevgiyle okşayan eller gibi,
Gel, gülerek gel güzelim, gonca gonca güller gibi...
Bir perişan âşığım ben, sevmektir tek hünerim,
Gözlerinin meftunuyum, kaybolurum içinde.
Bin kez geçsem de sevdandan, yine seni severim.
Kızıl saçlım, elâ gözlüm, al dudaklım, güzelim,
Vurgun yemiş bahçeme renk bahşeden güz gülüm,
Kokladıkça doya doya bana vız gelir ölüm...
Kayıt Tarihi : 29.10.2011 10:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
evet
gönül bahçesinde
sevda...
saygılar...
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (11)