Zzzj PANORAMA Şiiri - Ünal Beşkese

Seherde bülbül sesleri getirirdi sabah rüzgarları;
Ya da bize öyle gelirdi...

Harçlığı babamızdan alırdık, duayı anamızdan
Yarınları hiç düşünmezdik,
Yalnız o günleri yaşar, giderdik.
Bir at kuyruğu saça, bir göz selâmına
Bir ömürlük düşler kurabilirdik,
Cumartesi sinemaları, uzaktan bakışmalar,
Küçücük masum beraberlikleri aşk sandığımız, sevda bildiğimiz,
Sevgilinin eline değebilmeyi bayram bellediğimiz günler...

Sonra, seninle kesişti yollarımız,
Farkına bile varmadan düşüverdik gerçek sevdanın içine.
Hiç unutmam, yeni tanıştığımızda
Sana hava atmak için, Park Otelde çay ikram etmiştim,
Gerçi o gün, gözlerini yakından, doya doya seyretmiştim
Fakat, inan, son paramdı o,
Sonra, Taksimden Karaköye yayan gitmiştim...

Gezdik, deli rüzgârlar gibi esip üstünde İstanbulumuzun,
Avare bulutlar gibi dolandık, yalnız bize ait gökyüzümüzde,
Sevdik, ne çıktıysa yolumuza,
Sevilir mi, sevilmez mı, bakmadan,düşünmeden sevdik;
Çok şey kaybettik, biliyorum, fakat
Şikâyetim yok, pişman da değilim,
Az mıdır biriken hatıraların değeri dağarcığımızda?
Her biri, bir ömre bedel günler yaşadık,
Tatları, halâ damağımızda...

Ölmedik be güzelim, ölmedik daha, çok şükür...
Esmesek de şimdi deli rüzgârlar gibi,
Görmese de gözlerimiz, yürümese de ayaklarımız
İstersek yine gezeriz sırasında,
Hiç olmazsa
Dağarcığımızdaki hatıralar arasında...