Zzİ İzmirlim Şiiri - Ünal Beşkese

Gönlümü bir İzmirli kız çalıverdi, ahh, bu yaz;
Saçlar siyah, gözler yeşil, yanak pembe, ten beyaz...
Sinesinde iri güller, dudakları al kiraz,
Çapkın çapkın bakışında, sanki davet var biraz...

Eğilirken,yakasından görününce gülleri
Bir işveyle kapatıyor manikürlü elleri.
Seke seke yürüyüşü lâl ediyor dilleri,
Yürümüyor, sanki aşkla raksediyor işvebaz...

Konuşurken, sanırsınız, sanki bülbül şakıyor
Gönül çelen, yürek delen bir edâyla bakıyor.
Hele bir de gülüşü var, yüreğimi yakıyor
Öyle zalim, öyle fettan, safi cilve, safi naz....

Gönülleri takıp gider, cilvesiyle peşine,
İnletir de âşıkları, bakmaz hiç göz yaşına
Açılır da çiçek gibi, akıl ermez işine,
Hiç koklatmaz kimselere, hem çok mağrur, hem kurnaz

Gece, baştan çıkaran bir şeytan olur düşümde
Sevdası hep ecel gibi dolanıyor başımda.
Şaşkın etti hınzır beni bu ihtiyar yaşımda
Gel desem de, gelmez kâfir, git demeye dil varmaz...