Bir deli rüzgârla esip, giriverdin dünyama,
Gözlerin hülyalı, dudakların vaadkâr,
Ve bir yağmur damlası kadar saftı, temizdi yüreğin...
Rüzgârda uçuşurken kızıl saçların
Aşkı özlemişti, belliydi yanan avuçların....
Sonra bıraktık kendimizi o deli rüzgârlara,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
