Zzf Deniz Yıldızı Şiiri - Ünal Beşkese

Seni bir deniz kıyısında görmüştüm ilk kez,
Gece, mehtabın koynunda
Aşka doymuş bir kadın gibi serilen kumsalda
Ayışığında öyle bir parlıyordun ki önce,
Gökten kayıp düşmüş bir yıldız sandım seni öyle görünce.
Eğildim, diz çöktüm önünde,
Fakat baktım, günah rengi çizgiler vardı üzerinde ince ince.

Sen, kaderin alnıma yazdığı yanlış yazı,
Dalgalardan savrulmuş garip deniz yıldızı.

Suyun dışında sanki baygın bakan gözlerin
Öyle bir bakış baktı, ateş düştü içime.
Büyülenmişti sanki aşka âşık gözlerim.
Kumlardan alıp seni yüreğime bıraktım,
Yüreğim bir denizdi, sevgiyle dolu, engin,
Bir anda parlamıştı, kuru ve soluk rengin.

Bakışın esir etti beni, gönül hırsızı,
Sen denizin kovduğu güzel deniz yıldızı...

Öyle bir sevdâ doğdu önceler yüreğimde,
Sonra taştı yürekten, bu sevdâ tene düştü,
O yosun gözlerine yakamozlar üşüştü,
Masum başlayan sevgi, bir günaha dönüştü.
Ellerde, yüreklerde atlar dört nala koştu,
Dalgalandı yüreğim, sevdâ coştukça coştu.

Yanakların kızardı, dudakların kırmızı,
Aşkın eritti beni, çapkın deniz yıldızı...

Sonra neler değişti, bilmem ne oldu sana
Yüreğimdeki deniz sığ gelmeye başladı,
Ve bir günah kokusu yayıldı ortalığa,
Aşkın kâlp atışları, giderek yavaşladı,

Yavaş yavaş kesildi sevdânın deli hızı,
Günah günah kokmuştu, şimdi deniz yıldızı...

Ben, ayışığında onu gökten düşmüş sanmıştım,
Meğer o, denizlerin dibinde yaşarmış hep,
Yem sanmış günahları, çok sevmiş, hemen tatmış
Ve deniz istememiş bu günah yorgununu,
Tutmuş,, kumsala atmış...

O, ne kutsal ilâhe, ne de bir deniz kızı,
Kendini melek sanan bitkin deniz yıldızı.

Sen, sevdanla yandığım, sen ki canımın içi,
Sen, yüreğimde canlanan miadı dolmuş günah,
Sen dudağımdaki tat, sen bahtımdaki siyah.

Sen ömrümdeki lezzet, yüreğimdeki sızı,
Şu sonbahar demimde, düz yolumu saptıran
Sihrine kapıldığım alnımdaki o yazı;
Razıyım karanlığa, dön günah denizine
Sen ışığım sandığım sönmüş deniz yıldızı...