zz 5. Beni özgür kıl…. Şiiri - Mehmet Çoban

Özel seri olarak planladığım çalışmalarımı kısa tutarak bu şiirle tamamlıyorum. Gerçeklerimle, gerçeklerimizle, söz ve söylemlerimizle, özümüzle yüzleşmek tövbeye giden yoldur. Her birimiz farklı şekilde Allah’a ve dinine yaklaşıyoruz. Bilgilerimiz, anlayışlarımız, sözlerimiz, söylemlerimiz farklı. Ancak söze gelince, hepimizin dini İslam, taptığımız Allah diyoruz. Bu özle kardeşliğimizi, birlikteliğimizi öne çıkarıyoruz. Peki, sözlerimiz özümüze ne kadar uyuyor? Peki, bilgilerimiz Allah’ın gönderdiği dine ne kadar uyuyor? Peki, gerçekten Allah’a inancımız, O’nu tanıyışımız kitabı Kur’ana göre mi? Yoksa bütün bunlar, cahili olmaktan utanmadığımız, sıkılmadığımız, her konuda bilgili bilinçli olmayı öne çıkardığımız hayatta, sadece kulaktan dolma bilgilere mi dayanıyor? Gerçekten, gerçekler üzerinde olacaklar için sorgulanması gereken konulardır. Ben Allah’a inanmayanlardan söz etmiyorum. İnsanların Allah’a inanıp inanmama tercihi kendine aittir. İnanmayanlar kendi sorumluluklarını üstlenmişlerdir. Buna bizim karışma hakkımız olamaz. Ancak Allah’a inandıklarını söyleyenlerin, düşünce ve hayatlarını kendi adlarına gözden geçirmeleri gerektiğine inanıyorum. Zira Allah’a inananlar kendi aralarında birlik ve beraberlik oluşturacaklardır. Allah’a inandığını söyleyenlerden bir kısmı, ben düşüncelerimde ve yaşamımda Allah’ın emirlerini tanımıyorum. Bu çağda bunlar olur mu? Bir kısmı ise, ben ulvi olan aşka inanıyorum. Aşk için günah sevap tanımam. Aşk her şeyin üstündedir diyerek, bütün insani, ailevi, etik değerleri altüst ederse, Allah’ın koyduğu kuralları çiğnerse olur mu? Bir kısmı, dünyanın mevki, makamı, şanı şöhreti için her şeyini verip, bilgi edinmek için türlü zorluklara katlanırken, Allah’ın kitabını okumaması, anlamaması, dininin cahili kalması, bundan da utanmaması, sıkılmaması olur mu? Ortalıkta Allah’ımız bir. Dinimiz bir. Kitabımız bir diye dolaşacağız. Ama bizi birleştirecek Allah’ı dinlemeyeceğiz. Ama bizi birleştirecek dini çağ dışı ilan edecek, uyanlarını hor göreceğiz, kendimize din dışı yaşamlar oluşturacağız. Ama bizi birleştirecek kur’anı okuma, anlama tenezzülüne girmeyip, dünyanın bütün kültürlerini okumanın erdemlerinden söz edeceğiz. Düşünceleri ve davranışları bu kadar tezatlı, sözleri özlerine uymayanların birlik olmaları mümkün mü? Dinimizde inanmanın adına mümin olmak denilmektedir. Mümin olmak güven vermek, güvenilmek demektir. Hiç kimse, Allah’a isyankâr düşünceleriyle, dinini yaşamayı zül görerek, yanlışlarını umursamayarak, inananlara ve bütün insanlara güven veremez. Eğer bizler, Kur’an dışı, tarihten, toplumdan gelen bilgilerle kendimize din üretmişsek, bunun sorumluluğunu çok iyi bilmemiz gerekir. İnsanı ilgilendiren her inanış bilgiye, bilince dayanır. Hiçbir inanışta cehalet, cahillik normal karşılanmaz. Hiçbir insana, yarım yamalak bilgiyle, cehalet içinde, Allah’a ve dinine inancın yakışmayacağına inanıyorum. Rabbim Rahman ve Rahim sıfatlarıyla, inandığı halde, yanlış davranan, hatalı olanları gerçeği görerek tövbelerini kabul etmeleri için bekliyor. Ve Rabbim inananları; isyanlarından, yanlışlarından, cehaletten kurtularak özgürleştirmeye davet ediyor. Ve Rabbim kitabında bildirdiği gerçekler üzerinde inananları birliğe davet ediyor. Not: Özel seri için yazdığım çalışmalar nedeniyle, olumlu olumsuz yorum yaparak katkıda bulunan bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız. Rabbimin katında emeklerinizin, uyarı ve desteklerinizin size en güzel şahit olacağına inanıyorum.