Bir duvar dibine çökmüş bir çocuk,
Çıplak ayaklarını kanatmış taşlar.
Gözleri iki siyah kocaman boncuk,
Akmadan kurumuş üstünde yaşlar.
Elinde bir küçük ekmek parçası,
Tek büyük serveti o kuru ekmek,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Üstüne atılıp küçük çocuğun
Kırk yıllık dost gibi sarıldı birden,
Kalp atışlarından sevgiyi duydu,
Başını soktuğu o sıcak yerden.
Çocuk da sarıldı ona sevgiyle,
İlk kez biri ona sarılıyordu
Ürperdi yüreği, bilmedi, niye?
Sevginin hazzına varılıyordu...
Sevgi böyledir işte, insanı ayakta tutar bazen de ölürkeb bille mutlu olmasını sağlar.
Çok güzel bir şiir yazmışsınız ÜNAL BEY.
Hem konunun verdiği ders mükemmel. , Tüm canlılarıyla doğayı sevmemiz gerektiğini işlemişsiniz hem de şiiriniz kusursuz yazılmış.
Çoktandır güzel bir manzum öykü okumuyordum. Sizin manzum öykünüzle bu eksikliğimi bir ölçüde gidermiş oldum.
İzninle şiirlerini listeme de alıyorum. Esen kal, şiirle kal.
Yüreği sevgi ile dolu insan, bu yazdığınız şiir öyle şeyler anlatıyor ki anlayanlara... Yapayalnız insanlar, kimseden görmedikleri ilgiyi ve sevgiyi, hayvanların vefâ dolu bağlılıklarında bulurlar. İnsanoğlu, çok vefâsız. Bugün çok sever, yarın gider, unutur. İyi gün dostudur çoğu zaman. Tabii ki herkes bir değildir.
Eğer paranız varsa, menfaatleri varsa dört dönerler etrafınızda. İyi gününüz biterse, dostlarınız da kaybolur ortadan...
Ama, hayvanlar böyle mi? Onlar, bir lokmacık ekmek de verseniz, yıllar sonra bile kokunuzdan tanırlar. Onu sevdiğinizi anlayan bir köpek, size sadık bir köle olur. Vefâsının haddi hesabı yoktur.
En kolay verilen şey, sevgi olmalıdır. İnsana olduğu kadar, kurda, kuşa.
Ağızları var, dilleri yok bu hayvanların.
İnsanların yaşlı, genç, hiç farketmez, tümünün de sevgi ve ilgiye ihtiyacı vardır. Ne yazık ki, bu sevgiyi ve ilgiyi çoğu zaman görmezler. Kaybettikten sonra, ah, vah edilir ve görülür. Hemen de unutulur.
Bu enfes güzellikte ve duygululuktaki şiir, bunları ne güzel ifade etmiş. Bu duygular, sizin ne kadar güzel ve sevgi dolu bir yüreğe sahip olduğunuzu gösteriyor.
Yazan elleriniz, hisseden yüreğiniz var olsun...Teşekkür ederiz böyle güzel bir şiir ve hikâyeyi bizlerle paylaştığınız için. Varolun efendim. Saygılarımla... Hâlenur Kor
Tam puan.
Sevgili Beşkese,inanın ağlattınız beni,bu nasıl bir anlatmaktı,bu nasıl güzel bir duygu seliydi...? Umarım şiiriniz duyarsız insanlarımızın yüüzünde bir şamar gibi patlar sevgili üstadım ve umarım bir nebze de olsa,sorgularlar hissiyatsızlıklarını..sevgimle,saygımla selamlarım sizi ve güzel eserinizi...
üstad yaşana gerçekleri, sevgisizliğin kol gezdiği bu dünyada yaşanan bir sevgiyi dizelerinize dökmüşsünüz... yüreğinize sağlık...
çok acı ve gerçek bir olay gereğince dile gelmiş kutluyorum canı gönülden.
BU ARALAR ÇOK ÇABUK GÖZLERİM YAŞARIYOR ÜSTAD..
ÇOK DUYGU DOLUYDU,ÇOK DUYGULANDIM.
GÜÇLÜ KALEMİNİZ,USTA YÜREĞİNİZ OKADAR
AKMIŞ Kİ SAYFAYA,ETKİLENMEMEK VE DE
HAYRANLIK DUYMAMAK MÜMKÜN DEĞİL.
TEBRİKLER CANI GÖNÜLDEN.
TAM PUAN VE SAYGILAR SUNUYORUM...HŞT
Bu kadar da olmaz ki hocam. Böyle de yazılmaz ki... Sabah sabah beni ağlatmaya hakkınız var mıydı?...Bu nasıl bir empatiydi böyle. Çok duygulandım çoook...Teşekkürler bu duyguselini bizimle paylaştığınız için.Geç kalmadan herkesin gerçek sevgileri tatması dileğimle...
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta