Gelişin bitirirdi zifiri karanlığımı,
Mavi bir ayışığıyla dolardın geceme.
Önce ellerin düşerdi avuçlarıma, öksedeki kumrular gibi,
Kaçmak istemez gibi, giderek teslim olup kaderine,
Kaygılı ve bilinçsizce çırpınırdı, fakat umutsuz ve çaresiz
Isınır, kızarır, kınalanırdı sanki avcumda elleriniz...
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
