İnsanın en gür ve eskimeyen silahı
Sevgidir.
Malın kiri zekât,
Süsü cömertliktir.
Sevgili insanlık süsünü giymiş
Mal görmekten mutlu olur.
…………..Gönül bir mezbelelik değildir.
Onun için oraya girmeye çalışanlara
Dikkat etmelidir.
Bahanelere sarılan olmaktansa çok
Ananlardan olmalı ki
Nefis denen canavarın
Pençelerinden kurtulmuş olalım.
…………..Rahatı tembellikte
Bulmaya çalışmak gaflettir.
Tembellik ömür sermayemizin
Yok, olmasına sebep olur.
…………….İnsan yola,
……………yol arkadaşına
……………yol azığına dikkat etmeli.
Bunlar olmadan menzile ulaşmak
Mümkün olmayabilir.
Yerinde susmayı becerebilmek
Başlı başına bir eylemdir.
Uyarıcı olmak, buldum
İddiasından önemlidir.
………….Zevk alınan şeyleri azaltmak,
Mutluluğu bozacak isteklere,
Arzulara kapı kapamaktır.
Çokluktaki çırpınışların insana
Fayda getirmediği ortada işte.
Azla yetinmek varken,
Çokluk ihtirasına gönül vermek
Ömrü boşa harcamaktır.
İnsan kendi yolunu kendisi çizmeli.
Başkasının çizdiği yol güdülmeye
Mahkûm eder insanı.
……………… Dünyada çok mal,
Mülk yerine az ve samimi dostlar yeğlenmeli.
Çok varlık insanı hamal yapmaktan
Başka neye yarıyor.
Bazen dost bir kelime insan hayatını kurtarır.
Güdücülere tabi olan
Onların yalanlarına da ortak olur.
…………Âleme bir göz gezdir.
…………Koca bir dağın görkemi ile
………… Bir karınca gözünün zarafeti
Bir değil mi?
Kayıt Tarihi : 12.8.2006 07:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
