Gelmeyene gitmek, vermeyene vermek
Kötülük edeni affetmek
Ahiret ehlinin en üstün ahlakındandır.
Zalimleri bağışlamak,
Mazlumlara zulümdür.
Aptalı sık sık affetmekse onu ahlaksız yapar.
Kendisini affetmeyen kimsenin
Bütün kusurları affedilebilir.
Kendine haksızlık yapanı bağışlayan kimsenin,
Allah şerefini yükseltir.
Onun için bize karşı işlenen
Ehemmiyetsiz suçları bağışlamalıdır.
Bir kabahati için geleni affetmeli,
Affetmeli ki,
Bize bütün ruhu ile bağlansın.
Kıyamet günü;
Allah’ın huzurunda toplanıldığı zaman,
Allah’tan alacağı olanlar
Ayağa kalksınlar denildiğinde,
Bu davete yalnız bağışlayanlar katılır.
Çünkü: Uğradığı haksızlığı bağışlayan
Bir kimsenin Allah katında
İzzet ve şerefi çoğalmıştır.
İnsanların kadir ve şeref bakımından
En yüksek olanı,
İnsanların kusurlarını bağışlamak
Hususunda en ileri olandır.
Gene de bir düşmanı affetmek,
Bir dostu affetmekten daha kolaydır.
Ve öfkelenmek beşeri bir olaydır,
Sonuçta sakinleşmemek
Ve bağışlamamak iğrenç bir harekettir.
Fudayl Bin İyaz’a:
“Falanca senin haysiyetinle oynuyor”
Denildiği zaman,
“Allah’ım, eğer o kulun doğru söylüyorsa
Beni bağışla,
Yok, eğer yalan söylüyorsa onu bağışla”
Diye dua edermiş
Kayıt Tarihi : 10.8.2006 07:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
