Af -mensuriye- Şiiri - Zülfikar Yapar Ka ...

Ömrümde iki şey öğrendim.
Birincisi; mümkün olduğu kadar
Çok bağışlamak,
İkincisi, asla unutmamak.

Suçludan öç almak adalettir
Ama onu affetmek fazilettir.
Af, insanlık dilinin en tatlı kelimesidir.
O halde bağışlamaktan
Daha ilahi bir şey olamaz.

………………Unutmamak gerekir ki,
………………affetmek ve unutmak
………………iyi insanların intikamıdır.
………………Affetmenin ne olduğunu
………………yalnız cesurlar bilir,
………………korkakların tabiatında
………………af diye bir şey yoktur.

Affetmek güçlüyü daha güçlü yapar.
Bağışlamanın en güzeli,
Hasmını ezmeye muktedirken yapılandır.
Çünkü affetmek zaferin sadakasıdır.
O halde, bağışlayıp geçmeli.

Allah’ın affedeni bağışlamasından
Hoşlanılmaz mı?
Birinin suçunu bağışladıktan sonra
Pişman olmak,
Cezalandırdığın zaman da sevinmen doğru olmaz.
Affa sarılmalı.

Doğruluğu emretmeli ve
Cahillerden uzak durmalı.
Hata edene doğru yolu göstermeli,
Hor görmemeli,
Pişman olanı da bağışlamalı.
Kerem, dostların kusurlarını affetmektedir.

Nitekim intikam gücü yeterken
Affeden kimse
Allah katının en aziz kuludur.
Bağışlamak insanın şerefini yükseltir.
Affetmek intikam almaktan daha iyidir.

Şahsımıza kötülük eden bir düşmanı affetmeli.
Ancak, vatan ve millete
Düşmanlık eden bir kimseyi asla!
Zira insanlar geçici,
Vatan ve millet kalıcıdır.