Dünyadan ne kazanırsa,
Vermeli insan.
Toplamayı bırakmalı,
Elden gelirse dağıtmalı.
O müthiş günün kendi için
İyi geçmesini isteyen kişi,
Elini kul hakkından,
Belini mazlumların elinden
Kurtarmaya çalışmalıdır.
O zaman etekler yetimler tuzağı,
Boyunlar dullar bineği olmaz.
Şu köhne dünyadan el çekmeli,
Şu kirli eteği temizlemeli.
Garipler gibi kendine yol azığı hazırlamalı.
Bu uzun ve çetin yolculukta
Gerekli olan azık için
Bir alıp on vermelidir.
Bu kazançtan daha iyi kâr yolu yoktur.
Bu ziyansız alış-verişten
Faydalanmaya bakmalıdır.
Kişi adaletli olmalı, olmalı ki;
Adalet işin sonunu düşünmektir.
İnsanlığın kurtuluşu ancak
Bu fazilet sayesindedir.
Yurt için,
Halk için iyi dilekler beslemeli ki;
Memleket de, millet de
Ona iyilikler dileyecektir.
Mülkü yıkan zulüm ve haksızlıktır.
Sonsuz devlet halkı incitmemekle,
Adaletle kazanılabilir.
Yaptıklarını görmeli,
Yapacaklarını tasarlamalı.
İnsanın rahatlığı yolunu aramalı,
İncitmemeli.
Bu işin sonunda utanç ve
Pişmanlıktan başka kazanılacak
Hiçbir kazanç yoktur.
Tedbir gemisini batmaya terk etmemelidir.
Ey!
Bu yolun Kara sevdalısı
Olduğunu iddia eden kişi:
Böyle pervaneler gibi yanmak,
Her çerağ karşısında
Zelil olmak ne kadar sürecek.
Acep o hesap gününde
Mazeret aramaktan utanır mıyız?
Kayıt Tarihi : 23.6.2006 16:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
