Sırrın Şifresi -mensuriye-

Umut yoksula katık derler.
Umut, yapmak ve başarmak
İsteyenin yelkenine dolan rüzgârdır.
Sen tek ol, tek yola çık.
Tek adam tekliğinde güçlüdür.
Tek teklemez.

Yolunu aç, geç.
Geçtiğin yolu da tıkama, geçsinler.
Bizim kalbimizde ulu çınarların,
Esen fırtınalara göğüs veren sesi var.
Volkanlarla öksüren,
Zelzelelerle kımıldayan,
Tufanlarla büyük kıyametten
Bir zerre duyuran
Tükenmezlik var kalbimizde.
İçimizde ezel okyanusuna
Gölgesi sığmayan sırrın,
İlahi sedası var.

Gizlinin esrarını sürdüren büyük sır.
Sırrın şifresi biziz.
İnsan sırrın hazinesinden,
İnsana malum olan şifre değil mi?
Gizliliğin hazinesi,
Cihanı aşikâr kılar.
Gerçeği anlayan dimağın
Gerçekle sözleşmesi tükenmez.
Ağaçlar kuru, yapraklar dökük.
Etraf baştanbaşa sarı.

Bitiyor muyuz?
Hayır. Bin kere hayır.
Başlayan bitmez,
Yaşayan tükenmez.

Sarıdan korkmamalı,
Zira sonbahar yeşilin dinlenmesidir.
Vefasız ömrün bereketi alınmıştır.
Vefasızlık ruhun ahlaktan soyunmasıdır.
Vefa yaşama zevkinin en
Derin ve mavi kuytusudur.
Kanat çırpan kuşlar;
Dostluk, muhabbet, şefkat
Ve kadirşinaslığın müjdecisidir.

Vefa: Gönlü aşkla
Sağlamlaştırılmışların makamıdır.
Vefa, insan vasfının çiçeklenmesidir,
Asaletin ruhtaki bağımsızlığıdır.
Bereketli gönüllerde bal yapan
İğnesiz bir arıdır vefa.
Ateşten gömlek giyenler,
Yanmaya şerbetlidir.
Şerbet, arı ile çiçeği ortak ürünü değil mi?

Ey irfan yolcusu,
Faziletini koru.
Yalan ve iftiranın kurduğu saltanat,
Gafilin işretle kurduğu uyduruk
Dünyaya ait detaydır.
Devamı işret zehrinin tutkusu kadardır.
Sen işret sokağında şer satanlarla
Birlik olamazsın.
Sen şereflisin.