zy18) Gönül Dilencisi..-Mensuriye-

Gönül aleminin dilenciliğini yapanlar
nimet bulma sevdasından galip çıkmışlardır.
Gözlerini dünya tamahından
kurtaramamış olanlar
dış perdeden çalanlardır.

Herkes benlik aynasındadır.
Benliğin ateşi yeter derecede
bir gençlik kuvvetidir.
Kırk yaşını elde etmeyi ve durulmayı bekler.
Çünkü ancak kırk yaşına basınca
hayatın kazancı peşine dönüşür.
Kırk yıllık dersi tekrar etmenin
hiçbir değeri yoktur.

Eli uzatıp çare aramak,
masal okumaktan daha faydalıdır.
Gönül gamını dindirmek,
bu gönül gamına gam çekmiş
gönüller bulmakla mümkündür.
Gamdan anlayan dostların varsa
gam çekme.
Madem ki yarin var,
gamın boynu kırık demektir.
Dostların dostluğu
gamlı gönüller için bir dayanaktır.
İki kişi dost olunca
yüz gam eksik olur.

Vuslat gecesinden daha kıymetli,
sabahın şafağından daha değerli dost.
Sultanlar sefere çıkacakları zaman
ağırlıklarını önceden yola çıkarırlar.
Arı sonunu düşündüğü için
kovanı devamlı balla doludur.
Kimsenin himmeti
sonunu düşünmeye meyletmemiştir.
İnsanların mertebesi
sonunu düşünme mertebesidir.

Göz aldatıcı hayal perdesi bize
her an garip oyunlar gösterir.
Dünya evi nağmelerle dolu
ama oynayan yok.
Deniz mücevherlerle dolu,
fakat dalgıç yok.

Büyüklüğün mayası edeptir.
Allah sırlarının hazinesi ordadır.
İlk sabah nefes almaya başlayan insan
ikinci sabah sesini yıldızlara yükseltir.
Yalancı sabahların aydınlığı çabuk geçer.
Kişiyi dostuna,
yârine kavuşturacak sabahlar
gerçek sabahlardır.

Kişi tek başına hiçbir şey yapamaz.
Yâr aramalı, aramalı ki
aradığı her şey yârdan gelir.
Herkesin ister istemez bir dostu vardır.
Önemli olan eli tutan yârin olmasıdır.
Düşüp kalkılan dost
insana kapı aralığından daha yabancıdır.

Yâr yara yan vermiş, körpe yaşında.
Yâra uzanmaya gönül gerek.
El gönül ipine uzanacak ki,
gurur alçak gönüllülüğe dönsün.
Arşın sultanı, cihanı yarattığı zaman
huy ile canı birlikte yaratmıştır.
Marifet canı çıkarmadan
huyu çıkarmaktır.

Arkadaşları cahil,
kişide yolun acemisi ise,
gariplik kimsesizlikten daha acı olur.
Kapıdan geçmeye yol yoksa,
o daracık geçitte
korkudan dil tutulur insanın.
Aşktan başka imdada yetişecek
bir şey de yoktur.
Aşık olundu mu,
o zaman kapı çalınır.
Gelenin kim olduğu sorulunca da
artık çekinmeden: '
Eğer yer verirseniz bir ademoğludur' denir.
Kapı aralanır, içeri alınır.
Terkip perdesi ortadan kalkar,
kişi vuslata erer.