zy04) Deli Gönlün Serüveni -Mensuriye-

Öyle bir yer ki orası,
Gök kubbenin sınırı dayanmış oraya.
Cennet bağının kokuları yayılmış.
Gülün özünde yer almış,
Eteğini dikenlerin ayakları altına sermiş.
Tatlı tebessümler saçan gülün
Yeşil dalları üzerinde perişan
Bir hale gelmiş bülbül,

Taze otlardan, süt gibi çiğler damlamakta,
Ceylanlar o sütün şekeriyle mest olmaktalar.
Poyraz cilveleşir yuvasında,
Gülün dallarında çiçekler toplar ceylanlar.
Birbirine karışmış çiçekler,
Yelpaze gibi titreşir.
Orada yaseminle gül el ele vermiş,
Kumru ile bülbülse bir ağızdan
Onlara türküler söylemekte.
Sabahları feryat eden keklikler,
Semayı ahlarıyla çınlatır.
Rüzgar cezbeye tutulmuş bir derviş gibi
Sultani söğüt yapraklarına şiirler yazar.
Bazen bahar çimeni selamlar,
Bazen gül dikenine teşekküre koşar.
Orada her şey şükrün niyazındadır.

Bu yolun ayırımları kıldan incedir.
Bu inceliklerin sırrını yakalamaya
Gücün de yetmiyor.
Artık kendini dışarı at.

Bu toprağın vefası yoktur.
Topraktan, evet topraktan
Daha iyi bir mertebeye yükselme yolunu
Bulabilmişsen ne mutlu.
Yoksa buraya bağlanmak
Akıl kârı değildir.
Çünkü; burda her şey ahmakça bir baş eğme
Çünkü; her iş yüz türlü kulluk zilletinin karşılığı.
Hünerin varsa vezir, yoksa rezilsin. Unutma.

Bu yüzden gül,
Bülbülün öpücüğünden yaralanmış,
Çiğin damlasından gülün yaprağı incinmiştir.
Lalenin tepesinden dumanlar çıkıyor,
Görmez misin?
Rüzgarla dalgalanan çimen uçmak istiyor.
Yasemin tazeliğinden akacak gibi.
Hele o sığırkuyruğunun kokusundan
Rüzgâr dile gelmiş konuşuyor sanki...
O diyarda her şey
Sevda sarhoşluğuyla filizlenirken,
Güller arından kızıl rengine boyanır.
Her sabah güneş yeniden doğar.
Her sabah taze bir başlangıçtır.
O yeşil bağın çiçekleri,
O yerin yaşamıdır.
Orası gökler gibi nakışlarla bezenmiş,
Yeşillikler yetiştirmek için seçilmiş.
Orada seher yıldızı sabah doğarken sana:
“Başından yeşilin eksik olmasın”
Niyazında bulunur.