Ölü kuşlar topladım yağmur bahçelerinden;
Eski güneşlerden kalma parlaklıklar vardı teleklerinde
Ve sevgi kadar sıcaktılar,
Sevgi kadar yumuşaktı tüyleri,
Bir bakış donmuştu gözlerinde;
Yalvarır gibiydiler
Belki de onlar 'sevgi'ydiler...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
HARİKA BİR KURGU, HARİKA BİR ANLATIM...
O USTALIĞINIZLA YİNE ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRE İMZANIZI ATMIŞSINIZ DEĞERLİ ÜSTADIM..
BÜYÜK BİR BEĞENİ VE ZEVKLE OKUDUM.
SEVGİLERİN YÜREKTE ÖLMEMESİ DİLEĞİMLE,
TAM PUAN.
SAYGILARIMLA
SAYIN BEŞKESE, ŞİİRİNİZİ OKURKEN KENDİMİ O YAĞMUR BAHÇESİNDE HİSSETTİM.O KADAR YALIN AMA Bİ O KADAR DA İNSANI İÇİNE ÇEKEN BİR ŞİİR....
KİM BİLİR BELKİ DE HEPİMİZİN YAĞMUR BAHÇELERİNDE SAYISIZ ÖLÜ KUŞLARI VARDI DA BİZ SADECE ŞİİRİ OKUYUNCA ANIMSADIK.......YÜREĞİNİZİ KUTLUYOR, PAYLAŞIMINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDİYORUM.
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta