Kapalı perdeler arasından sızan bir tutam aydınlık
Lôş odamı ışıktan bir çizgiyle ikiye bölüyor.
Masamın üzerinde suyu tükenmiş eski bir vazo
Ve, içinde boynu bükük bir karanfil;
Ölüyor...
Masanın bir yanında ben ve demli çay kıvamında bir sevgi
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Yaraladı beni, üzdü bu karanfil. çiçek de olsa solması, ölmesi hep üzüntü verir bana. keşke çiçekler solmasaydı hiç..
Şimdi sana yine sevgimi anlatacağım,
Yağmurun, kaldırımlara anlattığı bir masal gibi
Ve sen, hep kaldırım taşları gibi dinleyeceksin,
Sözlerim, değdikçe taşlara, sıçrayıp akıp gidecek;
Masalın sonunu hiç bilmeyeceksin...
O ışık çizgisi, loş odamı yine ikiye bölmüş
Ve masamın üzerinde susuz bir vazo
İçnde bir karanfil...Ölmüş...
Duygusal ve içten,güzel bir çalışma olmuş.
Kutlarım
Mustafa Yiğit
Karşılıksız bir sevgi ancak bu kadar mükemmel ve hisli anlatılabilinir gönülden kutlarım kaleminize sağlık Mesut Özbek
Birden şiirin içinde kendini buluyor okur ve bir masalı dinler gibi dinliyor her kelimenin ritmini. Sanki sokağına sevdalanan kaldırımın içini dökmesi gibiydi. Sessiz soluklanıştı sevdayı kimseye duyurmadan kendi başına çekmek ister gibi..Ve hep bir umuttu kaldırımın kıyısından güneşe doğru uzanacak bir ot parçası gibi...
Sevmenin kuralı hiçbir zaman olmayacak..İster vazodaki karanfil solsun, isterse ölsün..İnsanı sadece sevgi yaşatacak ve büyütecek..Yağmurun kaldırımlara anlatması gibi başını yaslayarak...
Çok güzeldi, çok.
İpeksi, billur gibi bir anlatımın düşselliği, ne kadar güzeldi Ünal Bey. Yürekten kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on+)
masalın sonu yok....ölen her karanfile inat boy verecek ümitler mavi....her dem taze kalan sevdalar renk renk açacak bahar yüzlü,
koparıp atılmaz kıyılmaz her bir düşe henüz sahipken.....
kutlarım sizi...
İnsan bir anın, yaşama ait bir karenin, küçük bir kesitin anılarında kurguya ulaşmaya görsün. En küçük ayrıntılarına kadar saplanır içimize romantik duygularımızın tekrarı. İnsan belki de yaşadıklarını tekrar tekrar yaşamaya bunun için proramlanmış bir canlıdır. Sevgiyi anımsattıkça içinden yeni sevgileri yaratabilen, her seferinde duyumsanan sonsuz mükemmelliğin tekrarında aynı duyguları duyumsamak yaşamın özü olsa gerek. Sevmek ne güzel, anımsamak ne güzel, aşık olmak ne güzel... Kutluyorum Dost.. Sevgilerimle Tam Puan... Saygılar...
Yağmurun kaldırımlara anlattığı bir masal gibi..
hiç değişmeyen..an..gibi..yağmur damlaları ve taşlar..sen ve ben..
tasvir gücü etkileyici,harika bir bakış açısı dizelerde,sayın Beşkese,tebrikler,saygılarımla.+10
Derler ya şarap yıllandıkça güzelleşirmiş.
Şiiriniz şaraptan çok öte.
Yıllanmadan güzelleşmiş.
Yürekten tebrikler enfes tasvirlere.
Emeğe değer bir şaheser.
Şiir okumanın hazzını yaşadım.
Saygımla,
Her şiirinizde harikalar yaratıyorsunuz Ünal Abi...
Şiirlerinizi okurken duygu denizinde kayboluyorum.
Kutluyorum.
Kadir Tozlu
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta