zwa- Ablam Şiiri - Yorumlar

Korktum, uyandır beni, hadi, dürtsene anne,
Üşüyorum, sırtımı gelip örtsene anne! ..

ağlamadan okumakmı mümkünmü yeri cenneti mekan olsun

Hani o çok sevdiğim bebeğim var ya,
Kardeşim her sabah saçlarını tarasın,
Kaybolan tokamı da, ön bahçede arasın.
Onu da çok severdim, bulursanız atmayın,
Yarım kalan defterim, ne olur unutmayın;
Çok temiz yazmıştım hep, hatıramdır,saklayın.


gözlerim dolu dolu okudum,selam olsun dost yüreğine,kutlarım
sevgiyle kal emi

ŞİİRİNİZİN HER DİZESİ HÜZÜN DOLU...YILLAR ÖNCE KAYBETMİŞ OLSANIZ BİLE, O ACI VE ABLAYA DUYULAN SEVGİ VE ÖZLEM HİÇ YOK OLMAMIŞ...
KUTLUYORUM SAYIN ÜNAL HOCAM, DİZELER MÜTHİŞTİ.
SAYGILARIMLA

Güneşi de özledim, burda hiç ışık yok ki,
Karanlık, hep karanlık, evimi çok özledim.
Yağmur sızıp topraktan hep üstüme akıyor,
Islanıyorum anne, neden kurlamıyorsun?
Baş ucumda bir taş var, hep yüzüme bakıyor
Ve selviler rüzgârda öyle gıcırdıyor ki,
Burası bilmediğim, çok yabancı bir dünya...
Bu bir rüya olmalı, ama kötü bir rüya...


Öncelikle Hayırlı Cumalar diliyorum Size Hocam.Gerçektende hüzün ve buruk bir hikaye siz üzülmeyin şu anda o cenete herkesden daha mutludur inanın yaşam nasibi bu kadarmış ablanızın.Rabim Ailenize ve Size uzun ve saglıklı ömürler versin İnşallah .Kutlarım Hocam Yürekten Sizi.Saygılarımla Allaha emanet olun.10 + PUAN

Basit bir hesapla, ablasını yitirdiği zaman 5-6 yaşlarında olan sayın şairimizin, aradan geçen bunca zamandan sonra bu çok etkileyici anlatımı ile bir şiire dönen duyguları nasıl beslenmiş......?

Bu sorunun cevabı, şairin yürek dokusunun şiir olması şeklinde verilebilir ancak ...

Tek kelimeyle ve içtenlikle kutluyorum...

Bir çocuğun gözlerinden ölüm...
O minicik meleğe yakıştıramıyorum ölümü. Cennette buluşmanız dileğiyle sevgili şair, yüreğinize sağlık...

+10 ant.