Bir sonbahar günü, günbatışı vaktinde gördüm seni ilk kez.
Batan güneşin hüzünlü kızıllığı vurmuştu hazan rüzgârlarında savrulan çınar yapraklarına.
Ve saçların aynı rengi almıştı bu kızıl akşam vaktinde...
Dalından kopmuş âvare bir yaprak gibi, sanki kendini savuracak bir rüzgâr bekliyordun sen de...
Hani, çiçeklerin arıları çeken renkleri ve kokuları vardır, öylesi bir gülüşü vardı gözlerinin.
Sonra ellerinin sıcaklığını duydum yüreğimde, oysa ellerini hiç tutmamıştım daha.
Ve batan güneşten daha çok aydınlattı yüreğimi bir gülüşün..
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Çağla çağla duygular, ifadeler... Ustaca, kaliteli, özgün... Tebrikle üstad...
Yüreğimi okşayan o sevgi dolu eli,
Sandım ruhumda esen ılık bir bahar yeli.
Gözlerinden içime akıp bir sevdâ seli
..........Revnak verdi gönlümün şu ihtiyar yaşına,
..........Pembe karlar yağdırdın ömrümün son kışına
Tüm günlerinizde pembe bahar çiçekleri açsın.
Kutluyorum değerli kaleminizi.
alışılmışın ötesinde samimi, tertemiz, kocaman bir sevda şiiriydi okuduğum..her bir dizesi anlam yüklü harika ifadelerle donatılmış zevkle okunacak bir eser..yürek sesiniz hiç susmasın..
Bu şiir ile ilgili 43 tane yorum bulunmakta