Zvallı Yüreğim Şiiri - Cevdet Altay

Kimi üzgün, kimi hüsrana dalmış,
Sevginin yerini menfaat almış,
Başımız sağ olsun insanlık ölmüş,
Bir mateme daldım gene bu bayram.

Eski defterleri dürüp kaldırdım,
Geleceği bir soysuza çaldırdım,
Umutları birer, birer öldürdüm,
Kara bağlar oldum gene bu bayram.

Kime dert anlatım,kime yaranım,
Düşman olmuş,eşim,dostum yarenim,
Ne arayanım var nede soranım,
Saç başımı yoldum gene bu bayram.

Bahtı olan karlı dağlar aşıyor,
Garibana boyun bükmek düşür,
Zavallı yüreğim, yalnız üşüyor,
Ayazlarda kaldım gene bu bayram.

Maziye bir dönüp baktım ağladım,
Yollarına hasret ektim ağladım,
Vefasız dostlara taktım ağladım,
Çok yağmurlar çaldım gene bu bayram.

Her gelen sırtıma bir hançer vurdu,
Acımasız hayat beni tez yordu,
Kirpikler göz ile dalaşıp durdu,
Ne uykular böldüm gene bu bayram.

Altay’ın efkarı artmış yazıyor,
Yaralarım hicran olmuş azıyor,
Birileri bana mezar kazıyor,
Yaşamadan öldüm gene bu bayram.

Cevdet Altay……..17.07.2015