Züppegiller familyası Şiiri - Gürbüz Öztürk

ah ulan ah
adamın künyesine yazılmaya görsün
bir kere
hayat kaçkını diye
adın çıkar kaçkına
inmez hayatta aklı selime
hayat kaçkınlığı
ebedi sözleşmemdir sanki
yaşamla.
bırakamıyorum,
elimden düşüremiyorum.
tanıştığım her insan
belgenin onay kısmına
adını yazdırıyor
yaşamdan soğumama
zemin hazırlıyorlar
ve ben sonsuz bir kereler
hep aklı çıkıyorum
o bir kerelerin arkasından
yeşerecek olan
küçük duygu kımıldanışlarımı
vücut bulmadan öldürüyorum
duygu kımıldanışlarımı
büyük hayal kırıklıklarına
yem olmaktan kurtarıyorum
geride az yanmış
odun parçalarından teşekkül
yer yer siyah
yer yer ufalanmaya hazır
bir beden bırakıyorum
toprağa atılan bir tohumla
başlayan hikâyem
hep böyle sonlanıyor
yeşil yapraklarım
ve bedenimde gürül gürül
akan özsuyum
bana eskilerden kalan
tatlı bir anı
benimde gür olduğum
zamanlar varmış diyorum
...............
hayat kaçkınlığımın tuzu biberi olan
onaylamada bir an tereddüt etmeyen
züppegiller familyasını
bir kenara yazıyorum