Zümrüt Ol Kaktüs Bizim Gül Bizim*

Gökte zühal yer bakırki sert,
Vicdanlar katran umutlar yorgun,
Taşlaşmış kalpler huzursuz kin dolu,
Basamak,basamak merdiven misalı,
Çıkış yokuş inişse kehanet dolu,
Yaş yerine hicran akan su yolu,
Kanatlar kırık betonlaşmış gönüller,
Nefret bulutlaru yamaçlarında sessiz,sesiz,
Adeta zırhlarla neşır fikirler korkusuz,
Yıllanmış mevsimler kor ilk bahar yaz,
Karışık zaman saatler durgun ve geç,
Okla hedefi belirlemiş,insanlarki biz,
Sapmaları akıl ettik gerçekleri saklamak.

Yumuşa ey kişi kır zincirini gül uzat,
Mevsimleri geri çağır bulutlara neşe saç,
Göz yaşlarını mihmana ufkunu doğru yöne,
Çevir ki yeşersin gönül bahçende çiçekler,
Yırt ar duvarını, menzile ulaşsın çarkın,
Dönsün pervaneler güneşin doğduğu yöne,
Uzat ellerini tut ellerimden kokmadan,
Dal içerime damarlarımda dolaşta dur,
Çık seraba ulaş kalmaki avare,
O nun için diyorumki iyi düşün iyi bak,
Zümrüt ol zambak bizim gül bizim,
Kaktüz bizim diken bizim çim bizim.