Zümrüt Mahalle 1 Şiiri - Nurhan Özgel

Burası deniz kenarı değil
Martıların ne işi var
Sabaha karşı kalkmışlar
Biraz tuhaf bağırışları

İstanbula tepeden bakıyor burası
Deniz uzakta
Adalar çapkınca göz kırpıyor

Uyku tutmadı kalktık
Oysa daha çok var
Köşedeki tesettür marketin açılmasına

Değerli bir taşın adı verilmiş mahalleye
Gecekondu bozması
Şehir azması
Sağım solum yeşil sermaye

Gece yarısına kadar gürültü sohbet
Gecekondu gelmiş
Buraya konmuş
Burası çarpık bir köy olmuş

Zerzevatçılar geçiyor sokaktan hala
Kadının biri dökmüş yünleri
Bir kısmını yıkamış asmış
Bir kısmını dövüyor
Adamın biri çocuğuna sövüyor

Simsiyah çarşafında yüzü bile siyah tül bir kadın geçiyor
Köşedeki kahvaltı dünyasında daha on beşinde değil
Türbanlı iki dünya
Evlenirler belki de gelecek yaza

Sisin arkasında deniz
Banyoda damlayan musluğun sinir bozan tıptıpları
Şair yine bilgisayarının başında yazıyor
Cumartesi daha da kalabalık olacak bugün cadde
Burası İstanbulda zümrüt isimli bir mahalle

Tuvalet çeşmesinin bozulmuş contası
Balkonun tam ortasında kapatmış manzaranın en güzelini anten bozması

Uykusuzum şair zaten hep uykusuz

Bakalım neler getirecek günler ve daha ne görürüz
Acıyla mı şiirle mi yoksa hasretle mi geçecek gelen günler

Uzaklara selam gönderdik
Geç geliyor haber