Zümrüt Kale Şiiri - Meryem Naşide

Öyle yalnızız ki biz,
Şimdi yalnızca kelimelerin kalesi korur bizi.
Ne ki insan ses ister ve can...
Hayallerim karanlık.
Karanlık zihnimden, en layık hediye.
Ve ben dönüşürüm gece on ikiyi vurunca,
En aşina hikayedeki periye.
Tanımadığım ama her zerremde hissettiğim,
Canımdan bir parça olan 'sen'.
Gelirken gecenin bir yarısı,
Bal kabakları getir yanında.
(19 Haziran 2014)