Rüzgar kırk kala, sensiz boşlukta yakaladı beni. Güneş yine gökyüzünden doğmuş, çiçekler sensiz, sensizlikte kaybolmuş.
Aşk bahçesi yolunda, sensiz vuslat beklerken içtiğim bardaktan bile kan akar olmuş. Yavru bir pisicik kanatlarında çocuk sesi getiriyor. En güzel baharlarım denizden sen kokulu rüzgar getiriyor.
Derin mavide zümrüt gözlerin, ben en güzel şapkayı gözleriyle senin önünde ayaklarının önüne sererim...
Nurullah BulatKayıt Tarihi : 5.3.2016 00:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!