Zümrüt Demirtaş Şiirleri - Şair Zümrüt D ...

sanırsın ki;
kalbim boştur,
şunu bil ki; küçücük
yüreğime bütün sevgileri
sığdırıyorum ben...

yar,
söyle nedir seni benden ayıran,
kar,
gibi soğuk olursun, çok kızdığın an,
var,
birşeyler var sevgiden uzaklaştıran,

Taşı toprağı altın şehre,
Uzun yıllar önce göçmüşsün,
Kah krallar gibi yaşamış,
Kah yavan ekmeği bölmüşsün,
Bazen çok sevip de sevilmiş,
Bazen kabuğuna dönmüşsün….

Hangimiz kaybolmadık dalınca uzaklara,
Her zaman amin dedik, olmayacak duaya,
Yalnızlık dost olurdu, bize çoğu zamanlar,
Anlardı halimizi, anca soğuk duvarlar,
Uzaktan baktığı an; ömrünü verdiğin yar.......

Kaçmalıydım gözlerinden,
Çıkmalıydım çemberinden,
Sapmalıydım yörüngenden,
Seni unutmam lazımdı…

Ödün verdikçe ruhumdan,

seni, sevdiğim için kıskanıyorum
akılsız....
üzdün bunca zaman beni
haklı haksız....
yürekten severken seni
karşılıksız....

daha dün aşkımdan ölen,
sen değil miydin?
hayalimle tatlı uykusunu bölen,
sen değil miydin?

bir an bensiz olamayan,

Yıl 1989,
bir üniversitenin kantininde
başlamıştı bizim hikayemiz,

tanıştırılırken; ellerimizi
sıktığımız o cumartesi sabahı,

İnsan,
sevdikçe yüceleşir,
sevildikçe devleşir....

Sevgi,
istedikçe yaklaşır,

elveda
saçımı süpürge ettiğim yıllara,
elveda
beraber katettiğimiz yollara,
elveda
paylaşılan acı, tatlı tüm anılara....