Yüreğim
çatladı çatlayacak,
karanlık bir fanusun içerisindeyim.
Dokunsam kırılacak,
dokunsalar KIRILACAĞIM.
Çocuk omuzlarda taşımak hayatı
Üretmek boş avuçlarda geleceği,
Çocuk olmadan anne
Sevilmeden yar olmak,
Kanatsada yüreğini
Umut, sadece umut vardı
Gün batımında
ateşe boyanmış yüzün,
esmer teninle gel bana...
Tam sokak ortasında,
öpmek isterim seni
İhanet ve yalanlar ile
törpülediğimiz tırnaklarımızla
hayatı kanatıyoruz.
Önümde uzayıp giden bir gece
Geceyi aydınlatan sokak lambaları,
Lambaların altında ben
Dikmiş gözlerimi ıraklara
bekliyorum seni,
zaman geçiyor,
Kelimeler mesken tutmuş beynimde
Dilim yasaklı
Acı damlıyor tenime
Gitmek mi zor
kalmak mı bilmiyorum.
Dışarda kar yağıyor,
Günüm geceye eş oldu kapanınca telefon...
Anlıyordum çalmayacak bir daha
Ve biliyorum ey sevdiğim, sen beni sevmiyordun aslında.
O korkak bir işciydi
Büyük bir sur ördü yüreğine
Yüreği nefes alamadı surda
Çürüdü ve öldü
Bir Dünya vardı düşümde
içinde;
yüreğindeki ateşi gencecik bedenlerine saranlar,
elindeki taşlarla
hiç yaşamadıkları özgürlük uğruna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!