Bir masalın içinde bulabilir insan bazen kendini, olsun varsın beyaz bir atı olmasa da
Ya da çirkin bir kurbağa olarak bekleyebilir efsunlu bir su birikintisinin ıssız kıyısında
Elbet olabilir eğer inanıyorsa, evet bazen mümkündür yürekle aşkla hayali kurulanlar
Yakıp kâğıttan gemilerini asırlarca bekleyebilir gök rengi boyadığı kendi okyanusunda
Kendi ak külünden doğan Zümrüdüanka da olabilir hatta onu uçuran en son masalcı da...
S.Güler-5.9.2016
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta