Zümrüdüanka Şiiri - Adem Özdemir 5

Yeniden doğmak demek Zümrüdüanka,
Tüm kötülükleri bırakıp arkanda.
Yeniden doğuş Kaf dağının ardında.
Kolay mı sandın sen yeniden doğmayı,
Yedi vadiyi aşıp Simurg olmayı.

Sahip çıkmayı unutma iradene,
Kapılmayasın büyüsüne sihrine,
Sakın ola düşme sen kendi zevkine.

Bilgeliği bırakıp düşme cehalete,
Alıkoyup sevk etmesin seni gaflete,
Ermelisin artık düşüncenin gücüne.

Niyetlendinse Kaf dağına etmeye yolculuk,
Engel olasın sana sakın duygusallık,
Savurmasın seni sağa sola inançsızlık.

Kazanmak istiyorsan sen biraz saygınlık,
Sana yol gösterecek emin ol arkadaşlık,
Hiç kimseye fayda vermez yalnızlık.

Aman ha sıkı tut çeneni etme dedikodu,
Yakar kavurur sonra günahının odu,
Budur beşinci vadiyi geçmenin kodu.

Varınca sisli puslu Aşk vadisine,
Herkes imrenerek bakar zatı kendisine,
Ulaşmak için son vadidir aşkın efendisine.

Unutursan biz demeyi herkes Ben olur,
Burada takılıp kalan yanar kül olur,
Bu son vadiyi geçince Kaf dağı düz olur,
Oraya ulaşan herkes Zümrüdüanka olur.
Adem ÖZDEMİR