Sen duygu dünyamı yıkmış,
Kalpsizlerin baş tacı olmuştun.
Vefasızlar cehennemi meskeninken,
şimdi de küllerinden mi doğdun?
Gördüğüm sen, sen değilsin,
bir kabus ya da kötü bir rüyasın.
Küllerinden doğduysan,
Zümrüdü Anka mısın?
Kaf Dağını iyi bilirsin,
zira burnun hep oradaydı.
Artık itiraf edebilirim,
seni sevmem bir hataydı.
İstemem Zümrüdü Ankayı,
istemem Kaf Dağını.
Hasretini çektiğim tek şey sevgi,
karartma pembe dünyamı!
Kayıt Tarihi : 14.7.2013 16:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!