Zümre'ye Hanım Şiiri - Tahsin Koç

Size tarif edeyim; Bayan Zümriye’yi
Hayatta hiç mutlu olup, gülmeyeni
Sevgi nedir, ne değildir, bilmeyeni
Size tarif ediyorum; Bayan Zümriye’yi

Zümriye’nin, kısa bir evlilik molası oldu
Bu evlilikten; Ömer diye bir Balası oldu
Çok sevindi, kısa bir zaman gülesi oldu
Size tarif ediyorum; Bayan Zümriye’yi

Büyük çabayla; Köy hayatından kurtuldu
Ankara ya geldi, bir şirkette çaycı oldu
Bu uzun yolculuktan sonra; Oh diyesi oldu
Size tarif ediyorum; Bayan Zümriye’yi

Bütün enerjisini hep harcadı; Oğluna
Yemedi yedirdi giymedi giydirdi; Oğluna
Okutarak büyük bir imkân verdi; Oğluna
Size tarif ediyorum; Bayan Zümriye’yi

Ömer hayata atıldı, oldu devlet memuru
Haberdar olamadı sızdı; Feto kamburu
Ömer’i Anadan kopardı, zalim gavuru
Başladı Zümriye’nin; İkinci çekilmez çilesi

Kocası yok, tek ümidi evlat çilesi
Budur Gençlere sızan; Feto hilesi
Devletin bilmediğini, biz ne bilesi
Ağlarda ağlar; Zümriye’nin bitmez çilesi

Tahsin der; Zümriye’nin evladını, iyi tanırım
Ondan asla ve kata hain, olmaz sanırım
Bu olayı bilen olarak, yanar kavrulurum
Derdini kime anlatsın; Zümriye Hanım?

Tiran – 28.01.2021