Bir narinlik vardı hep benim aşklarımda
Yaşamaya kıyamazdım hiç birini…
Üzerine titrerdim sevdalarımın,abartırdım
Korkardım kaybetmekten,susardım…
Acı çekmek vardı işin sonunda;
Ben yinede katlanırdım…
Hak edileni vermiyor aşk ara sıra
Huzurun tadını doyasıya yaşatmıyor
İnletiyor sadece hüzünleriyle
Ve kaybediyorum kendimi korkarak…
Şiirler yazamaz oldum artık…
Burukluk var içimde kabul ediyorum...
Yokluğun beni yıpratmaya yetiyor
Ve hiç sevmiyorum senden bi haber olmayı...
Her an duyabilmek istiyorum sesini...
Çok geldi bize bu mesafeler...
Her aşka aldanır oldu içim...
Ama ne masumluk kalır ne de gerçek aşk...
Her zaman ki gibi hepsi yok olur sonunda...
Ayrıca birşey ifade etmez hatıralar ayrılınca...
Bazen kızıyorum kalbime kafa karıştırdığı için...
Yürürdük adım adım sokaklarda
Sıcak kavururdu bizi, yorulurduk…
Ne zor nefes alırdık bunalınca
Beraber terlerdik gürültülü caddelerde…
Her adım değer kazanırdı birlikteyken
Kahkahalarla yürürdük hızlı hızlı…
Ne güzeldi benim için o zamanlar
Bir Temmuz ayının mükemelliği...
Sıcağın en keyiflisi,
Kahkahaların en gerçeği...
Yanımda sen,
Nasıl özledim biliyorsun seni
Çıkıp gelmen için ağlıyorum…
Çok seviyormuşum seni fark edersin
Oturduğun yerden hisset beni…
Saatlerimi harcıyorum hüzünlere
Öyle bakması şart mı sanki bana sıcacık?
Uzun uzun nefes alıyorum göz bebekleri bana değdikçe...
Arada bir temas edince elleri usulca,
Kendimi onun avucunda çırpınan bir kuş gibi hissediyorum...
Gülümserken bana bakması mı lazım gizlice?
Kabullenmek çok da zor olmasa gerek ayrılıkları
Rahatça nefes alıp vermek varken yek tane dolaşırken...
Ayrıca yormasa gerek mutsuzluk göz yaşları;
Kuruyacak nasılsa peçete ıslatan damlalar...
Tüm yaşananlar adına gülümsemekse aşkların sonu;
Henüz sıkılmadım aşktan,
Yorulmuş değilim,
Ölmüş hiç değilim...
Yeteneğim yok aşksızlığa,
Susacak değilim,
Kaçacak hiç değilim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!