Zümrdü anka Şiiri - Necati Gedikoğlu

Rüzgarının hızından yanıp küllenen anka,
kanatını çırpıp da gel süleyman ufkundan,
umutsuzluk mu seni kahretmiş vurmuş pranga,
kendine baht mı kurdun belkislerin tahtından.

Rüzgarları tutuşdur hapsolma kafdağında,
uzaklarda arama gözlerimin ardında,
kafdağındanda yüce benim gönüldağımda,
kutlu tahtlar var orda belkislerin tahtından.

Birkaç yürek özenir sana zümrüdü anka,
birkaç gün taşır seni kelebek kanatında,
ekin vermeyen dağlar olsada som altından,
yecüc mecüc olmadan kanatlanıp uç anka..

Yıldırımlar korkar dı ürper di kanatından,
ateşine bulutlar su taşır ummanından,
karanlık gecelerin çık artık masalından,
aç artık kanatını tahtımdır kanatında..