Zülümün sonu olsa,zalimler çoğalırdı.
Fakir yoksul korunmaz,hepsi heder olurdu.
Mazlumlar ağlar iken,zorba olan gülerdi,
Tükenen bir mum gibi,zulümün sonu yoktur...
İbrahim Peygamberi kimler ateşe attı?
O ateşi su edip,nasıl katında tuttu?
Fravun zalimini nasıl denizler yuttu?
Nasıl Haktan Hak varsa,zulümün sonu yoktur..
Son peygamberimizi ne hakla taşladılar,
Mekke'den Medine'ye hicrete zorladılar,
Kabe'ye dönüşünde,biat edip yalvardılar,
Yoktan var eden diyor,zulümün sonu yoktur,.
30.05.2003
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 31.1.2006 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfet Bozçalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/31/zulumun-sonu-yoktur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!