Zulümden Nura Şiiri - Osman Erdoğmuş

ZULÜMDEN NURA

Bir devir ki cehalet ilim gibi revaçta,
Ne kadar köklü olsa meyve yok ki ağaçta.

Zalimler, mazlumları ezip de sömürüyor,
Hangi taşı kaldırsan feryatlar yükseliyor.

Helvadan put yapıp ta Allah diye tapanlar,
Mideler boşalınca putlara saldıranlar.

Kızlarını toprağa diri diri gömenler,
Bekliyorlar bir ışık gözü yaşlı anneler.

Dünyada cehennemi yaşayan beşeriyet,
Kur’anla olgunlaştı huzur buldu cemiyet.

Allah bilinsin diye,zulmet yırtılsın diye,
Bebekler bile muhtaç bir damlacık sevgiye.

Bir kadir gecesinde murat etti Yaratan,
İndirdi Kur’anını yedi kat semalardan.

Nur dağında başladı ayet ayet aydınlık,
İnsanlığa Kur’anla giydirildi saygınlık.

Yaratanın ismiyle ferman ediyor ‘oku’,
Hak gelince kalır mı,ne tereddüt ne korku.

Hak ne güzel duruyor haklının üzerinde,
Taş gediğe konuyor Kur’anın düzeninde.

Zerre miktarı olsa hayır zayi olmuyor,
Kim ki haksızlık yapsa belası veriliyor.

Her zerresi mucize ve ne güzel bir haber,
Kur’an ahlakı ile donatılmış peygamber.

En muhteşem ikili Kur’an ile Muhammed,
Kainatta yaşandı devr-i Asr-ı Saadet.

Rabb’im isteklerini Kur’anda buyuruyor,
Bila kayd-ü istisna Resül ona uyuyor.

‘Emrolunduğun gibi dosdoğru ol’ ayeti,
İhtiyarlattı beni bu Kur’an hakikati,

Diyor Resül-i Ekrem,içerek bu şerbeti,
Ömer de bir sureyle bulmuştu hidayeti.

Bir tarafında tarih Peygamber kıssaları,
Diğer yanda ibadet,iman hakikatleri.

Helak olan kavimler,hani Nemrut,Firavun,
Haddi aşıp şımaran,zekat vermeyen Karun.

Nasıl batırılmışsa o ve arkadaşları,
Kur’an dile getirir hep bu yaşananları.

Ayrılma sakın diyor,marifetten,ilimden,
Daha haber veriyor cennet ve cehennemden.

Ahiret hayatından bahsediliyor dikkat,
İnce,uzun olsa da geçilecek bu sırat.

Hem dünyada huzurlu,hem ahirette mutlu,
Olmanın tek yolu var, yolumuz Kur’an yolu.

Kur’an hakikatleri yerleşse kalbimize,
Ne sıkıntı ne evham,dert bile derman bize.

Allah’ım Kur’anın her harfini,hecesini,
Nakşet kalplerimize,sevelim yalnız Seni.