Zulüm, Sömürü Düzeninde Hayır Demeyi Bil ...

Evetçiysen aldatanın emrinde,
Sömürenin ağzına aş olursun.
Hayır dememişsen bir kez ömründe,
Ölünün gözünde son yaş olursun.

Ne, neden oluyor, bir kez kafa yor,
Bilmiyorsan oku, bir bilene sor.
Baktın, biri din imanla soyuyor,
Hayır dersen ruhen bir hoş olursun.

Soyguncuda insaf yoktur azizim,
Ücret, fiyat hepsi liberal çizim.
Sen ağlarsan, ‘ben kaç aydır işsizim’,
Tekere konulan bir taş olursun.

Borsa, faiz, çıpa, yükselen kurlar,
Aklını kurcalar, beyninde turlar.
Reklamla gerçeği unuttururlar,
Muktediri seven yurttaş olursun.

Aklını özgür tut, yalana kanma,
Evet dedirteni dostundur sanma.
Kaç defa yandın bak, bir daha yanma,
Çalana, çırpana sırdaş olursun.

Sömüren bellidir, iyi görürsen,
Üstüne basarlar ayak sürürsen.
Makarna, kömüre oyu verirsen,
Tuzağa dadanmış bir kuş olursun.

Hak, hukuk istesen, pişman ederler,
Yandaşı üstüne başman ederler,
Kendi yurttaşınla düşman ederler,
Yabanda Araba kardeş olursun.

Kaderin değişir, inan bir aysan,
Dertlerin azalır topluma yaysan.
Sömürene yardım eden maşaysan,
Ancak soğan gibi bir baş olursun

Kuvayı Milliye var senin şanında,
Atatürk sevenler olsun yanında.
Hayır demez isen er meydanında
Zalime yenilir, hep tuş olursun.

Laik, demokratik hukuk devleti,
İnsanca yaşamın kemiği, eti.
Despota kul olma, öde diyeti,
Eğer ödemezsen kodoş olursun.

Hayırdan yana ol, şerden uzak dur,
Temizden yana ol, kirden uzak dur.
Zalim, hırsız gibi türden uzak dur,
Onlara benzeyip türdeş olursun.

Bekçiye yakın ol, çalana değil.
Gerçeğe değer ver, yalana değil.
Elinden rızkını alana değil,
Sana iş bulana tam eş olursun.

Rüzgãra kulak ver, umuttur esen,
Sana yar olmaz hiç sözünü kesen.
Zalime yürekten bir “hayır” desen,
İnan mutluluktan sarhoş olursun.

Nevzat’a inanmak sana kalmıştır.
O, ne zulüm etmiş, ne de çalmıştır.
Haksızlığa isyan ile dolmuştur,
Paylaşmazsan öyle bomboş olursun

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat