Aşkımın kollarıyla sarıyorum seni.
O toplama kampına götürmüşler seni -
bir noktada, sabra gülüp geçen
-adın sanı pek bilinmeyen, yakınında
Prag'ın o ve şu faydacı kaplıca.
Bense ya Herr'in (!) sığınağındaki
kendimin bile bilmediği çok gizli
geçitlerden geçilerek zar zor ulaşılan
odacıklardan birindeyim bu uzayıp
giden labirenti yıkmak amaçlı veya
düşmüşüm tam göbeğine de haberim yok
ne olduğundan Auschwitz'de, Birkenau'da,
Monowitz'de, yakınlarında Krakov'un,
soluyarak Zyklon B; diyebilirsin
ne fark var Prag'la Polonya arasında?
pek kolay diyebilirsin sen yine de.
İşte bundan beni sarmalarsın sen de.
Bir milyondan fazlasının getirildiği
o kampların her birinde bir tane
var senden ve çıplak kendi ellerinle
kazıyorsun toprağı, herkes çıkmaya
çalışırken, sen eşeliyorsun onu.
Yine sevinecekler mi, yedi bin'i
kampların hepsinden kurtarılan
ve sadece 24 tanesi Auschwitz'den.
Kayıt Tarihi : 4.2.2005 04:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlü güzel olan insanlar asildir.diyorum,Saygılar.Dost.
aşk mı hapsediyor,gönüllü mü olunuyor...
Akın Akça tarzı güzel şiir...
ümran demircan
TÜM YORUMLAR (3)