zulüm esir almış her yanımızı.
korku sarmış her her canımızı.
konuştukça kafalara iniyor balyoz.
ellere kelepçe vuruluyor.
yazanın kalemi kırılıyor.
bir sağa bir sola insanlar savruluyor.
daraltılıyor çember daraltılıyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
zulümden önce asıl olan kafiyer sizi esir almış değerli kalem...
zulüm esir almış her yanımızı. derken neyin zulmü bu bir soru isaretlerle başlamış cümlenizzatenki....ikici mısrada illaki YANIMIZI cümlesine kafiye uydurmak için....korku sarmış her her ''canımızı''. kullanarak en baştaki soru isaretini maalesf daha gülünç hale getirmişsiniz...YANIMIZI...HER CANIMIZI...DERKEN HANGİ HER CAN...biraz edebiyetten uzak biraz anlam bozukluğu biraz sanatsaldan uzak traji komik bir olay olmuş yazımızınz...biraz arastırma biraz kelime dağarcığı birazcık yüreğinizden bir seyler katarak daha etkili eserleriniz olacağını değerlendiyorum...saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta