Bu çağ zulüm çağı
Ezberinde karanlığın günbatımı kalır
Sızlar dünyanın burnunun direği
Yaşamadan açar kollarını ölümün soğuk yüzü
Bu çağ zulüm çağı
Körpe bebeklerin gamzelerine mezarlar kazılır
Cehalet, gelin çocukların göğsüne alınyazısı diye asılır
Kader kurbanları yazgısı sürmanşet ile yazılır
Bu çağ zulüm çağı
Rahmini yırttığınız dünya kerhaneye dönmüşse,
bütün suç sizin...
Avaz avaz bağırır sessizce
Çığlıklar atılır / sesi kısılır
Yeryüzü kan deryası olur / ayakların altında toprak kayar
Bu çağ zulüm çağı
Boğulur göğün mavisi / barut kokusundan
Kurşun sesleri kulak zarını deler geçer
Kıyameti olur yoksulluk / yeşermez toprak
Mevsimler üşür / güneş doğmaz olur
Bu çağ zulüm çağı
Öznesi olmayan nesneye döner insan
Yapay mutluluklar olur karın doyuran
Şaşalı yaşamlar / hissedilmez duygular
Erişilmez sonsuzluğun bitmez belirsiz yolculuğu
Nedendir bilinmez ama / ayrılıklar hep zamandan önce gelir...
14/06/2022
Kayıt Tarihi : 14.6.2022 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!