Zulüm Adam Öldürmez Şiiri - Lütfi Kireçci

Zulüm adam öldürmez

Zulüm adam öldürmez
Yani yavaş, yavaş öldürür diyorum,
Önce hoş geldin der, hücreler sana,
Cellatlarla tanışırsın,
Kara bir çarşaf çekerler yüzüne
Yatırırlar ölümü gözbebeklerine
Ve böylece başlar işkence
Coplarla tanışır ayak tabanların,
Dayağa alışırsın,
Ceryan takarlar bir yerlerine
Askıya alınırsın her gece gündüz,
Hiç şansın yok arkadaş,
Doksan gün sorguya takılırsın,

Zulüm adam öldürmez
Yani bir kez öldürmez diyorum.
Her gece öldürürler seni,
Ensende ölümün soğuk nefesi,
Sağır kulaklara hükmün geçmez,
Duymamaklar asılıdır kahpe kulaklara,
Tırmıklar beynini insan çığlıkları, cop sesleri,
Kolay mı unutmak,
Unutmak kolay mı gülüm,
Kendini tanrı sanan o alçak köpekleri,
Sorguda adam öldüren katilleri,

Dedim ya zulüm adam öldürmez,
Yani yavaş, yavaş öldürür diyorum,
Önce bedenini sonra ruhunu çürütürler,
Kazara gitsen bir yerlere,
Kaçıyordu vurduk derler
Yarım kalır intihar teşebbüslerin,
Birileri tutar seni içinden hep
Küfürlere maruz kalırsın,
Utanırsın insan olmaktan,
Bunları da atlatırsın arkadaş
Zindanlara çıkar bir gece yolun
Düzmece mahkemelerde
Yapılır sorgun,
Şahide ne gerek
Sen adam mısın?
Sorgusuz, sualsiz,
İlk celsede asılırsın…
İŞTE BÖYLE ASTILAR SEVDALILARI.