Zülüflü Baltacılar Şiiri - Macit Kuruçay

Ayak bileklerinden yonga yonga
balta balta sabırla kesilmiş
urganla çeke çeke çatırdaya çatırdaya
sırtüstü devrilmiş
yemyeşil yaprakları kuş yuvaları başında
fakat kuşları yasta
asırlık bir ağaç gibiyim
uzandım boylu boyunca
dalımı kıpırdatmaya hâlim yok zülüflü baltacılar
elinize sağlık pek bir yoruldunuz
aptal aptal göt yüzünüze bakıyorum
şimdi ben öldüm mü
elimi kalbimin üzerine koydum
atıyor
kırk yıl dokuz aydır atıyor
hiç soluklanmadan
oysa kaç sefer hurdahaşa çıktı el bileğimde
hissettim avucumun içinde kalp saatimi
dedim ki bir anda durdu
sabaha yokum
akşama yokum
geceye yokum
uyku gibi de değil hani
elli ayaklı kırk ayaklı rüyâ rüyâ nerelere gittim
ama hep çıkıp geldim
ölüm diyorum ölüm
uykunun sütkardeşi
durdu sıcacık kalbim
nasıl kırılıyor Allah'ın görülmez orduları birden
nasıl soğuyor koca fabrika
ellerini hohlaya hohlaya
nasıl kaçışıyor işçiler bedenden
rûh mu sıcak beden mi
ne önemi var ki bilemedim
yedi iklim kışa çalıyor
kolay mı Allah'ın huzuruna çıkmak
eksik ezik mücrim
çağırdın geldim
kolay mı
edepten duracak kalbim
kolay mı
boğuşa dursun içimdeki vahşi atlar arslanlar
hiç yaşamadan susarak boğularak ölüyorum.