11 Zulüflerinde asılı kaldı hayalim

Anılarım sana borçludur
yaşamayı senden öğrendim
İlkbahar Güneş'i gibi doğdun içime
Eseri kalmadı karanlığın kalbimde,
Seninle rengarenk ışıl ışıldı Dünyam
Akar dururdun sen beynimin içinde

Sen gideli, geceleri kar
Sabahları, kırağı
Sicimler kök salar pencereme
Seninle tanıştığımız durağa sis çöker
Gözlerim seni arar,ama yoksun
Nereye gidersen git senindir kalbim
Zülüflerinde asılı kaldı hayalim

Olduğun yerde, bir gece ortası
aç pencereni bak yukarı
Şayet Ay göğün ortasındaysa
Bil ki seni düşünüyorum
Senin de unutmadığını biliyorum
Al şu bıçağı beynime sapla
Lakin kalbime dokunma
Seni çok seviyorum...