Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yazacaksınız...
Yazacağız...
Baskı, sindirme, zulüm... İnsanları yönetme yöntemi değildir, olamaz da!
"Şeyh uçmaz mürit uçurur" deyişinin sonucu olanlar...O güçlerinin ve "kerameti kendin bilmelerinin" sadece yanılgı olduğunu, çevrelerini saran "yalakaların oyununa geldiklerini" aciz kaldıklarında, "elden ayaktan düştüklerinde" anlayacaklardır...
Ne yazık ki iş işten geçmiş olacaktır!
Boyun eğip sinen herkes faşistler kadar sorumludur!
Bilinir ki korkaklar her gün ölür...
Veli Can Oduncu gibi "çocuk yaşta" ölenlerin günahları da boyunlarına asılır...
Tebrikler Önder Bey, Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta