Zulmettim kelama kendime aldım
Sevgiye zulmettim maddeye daldım
Âleme zulmettim tevhitsiz kaldım
Zulmettim nefsime medet Allahım
Çorak bir toprağım ot çiçek bitmez
Kuruyan dalımda bülbüller ötmez
Dikilen fidanlar bir türlü bitmez
Zulmettim nefsime medet Allahım
Muhabbet mayası sevgi aşk tutmaz
Dünyaya bağlıyor kıldığım namaz
Yaptığım zikirler ruhumu yumaz
Zulmettim nefsime medet Allahım
Gafletle yalanla gezer dururum
Rükuyla secdeyle inmez gururum
Kelam benim sanıp sözle vururum
Zulmettim nefsime medet Allahım
İnsanı en iyi yaratan bilir
Ruha gıda verir tefekkür fikir
Daimi namazsa devamlı zikir
Zulmettim nefsime medet Allahım
Pazarı kurmadan biçerim paha
Satamadım nefsi veren Allaha
İnsanı çok basit görmem bir daha
Zulmettim nefsime medet Allahım
Gönülde olanı göklere attım
Gönüllüden alıp aleme sattım
Ladanı alt edip bir kaba kattım
Zulmettim nefsime medet Allahım.
7 Ocak 2009
Zulüm; yerinden yurdundan etmek.
Gönül; ruhun asıl hali, Allahın mekanı, Allahın insanı ikaz yeri.
Gaflet; kendini bilmeyen.
Muhabbet; karşılıklı söyleşi.
Kayıt Tarihi : 8.1.2009 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
doğru sözü söylemiş şair
kutlarım kalemin daim olsun
Kuruyan dalımda bülbüller ötmez
Dikilen fidanlar bir türlü bitmez
Zulmettim nefsime medet Allahım
YARADAN SIĞINMAK VE HUZURA YÜRÜMEK NE GÜZEL....
TEBRİKLER....
Satamadım nefsi veren Allaha
İnsanı çok basit görmem bir daha
Zulmettim nefsime medet Allahım ............
En semizi en kıymetsizi, kim alır ki onu........
Yüreğine sağlık gönül dostum.........
Selam ve muhabbetimle
TÜM YORUMLAR (6)