sabrı anahtar diye kullandım,
suçlu gibi baktılar,
suçlu ben miyim, ben miydim,
şer', anahtarı kırar anladım,
kapım kime kilitliydi, çözemedim..
zor kullandılar masumlara,
tecavüzcülere bir rahatlık,
idam değil, edilsin hadım,
biz mi adamız, ben mi adamım..
tüm suçlar, faili meçhul,
ne suçlu ortada, ne sorumlu,
bu zorbalığa dayanır mı kul..
sevmek ile sevilmek, bir ukte iken,
şimdi ne seven kaldı, ne sevilen,
nede güle dayanan, diken..
Kayıt Tarihi : 21.3.2017 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayat..
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/21/zulmettiler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!